کیستی

که من

 این گونه

به اعتماد نام خود را با تو می گویم؟

کلید خانه ام را در دست تو می گذارم؟

نان شادی ام را با تو تقسیم می کنم؟

به کنارت می نشینم و بر زانوی تو ...

این چنین آرام به خواب می روم؟