در مهربانی ِ نگاهت،همراه روزهایم و مونس شب هایم

ذوب می شود یخ احساسم


با تو


می توان آسود


در انتهای راهی که به بن بست رسیده است


... و بالا رفت


از دیوار روزمرگی ها


و نترسید


از آنچه پشت دیوار است