اما آنگاه که هم قدم تو باشم سوی جنگلهای مه گرفته ...
کنار دریای آرامش لحظه های با تو بودن نم نم باران و حریق آتشی که ما ساخته ایم از هیزم های خشک بوی خاک صدای آرشه ی ویالون من ...
و صدای دوست داشتنی تو که برایم میخوانی " باز " " ای الهه ی ناز " ...
شبي كه يارم آمد دلم به آسمان پرواز كرد
راز اين شب ها را مهتاب برايم روشن كرد
قلب عاشقش سفره اي از نور بود
سوار بر نگاه دور يك دوست بود
هر لحظه در نگاه او آهي تازه مي كشيد
هر لحظه در دوري او قلبش دوچندان مي تپيد
تا به حالا خود را اسير عشق نديده بود
گويي كه شيرين او در نگاهش يك پديده بود
اينجا در دنيايي ديگر مرام نامه اي در دل داشت!
حكايت از دردي كه هميشه بر سرش مي پنداشت
دلش آرام مي گرفت وقتي در خانه اش قدم مي زد
در هر گزاره شاد مي شد وقتي در كويش پرسه مي زد
دارم محبت می کنم…
ماهي ها چه قدر اشتباه مي كنند ؛
قلاب علامت كدام سؤال است كه به آن پاسخ ميدهند ؟
آزمون زندگي ما پر از قلابهايي است كه وقتي اسير طعمه اش مي شويم، تازه مي فهميم ماهي ها بي تقصيرند !
حسد ، كينه ، خشم ، لذت ، غرور، انزجار، انتقام ، ترس ، شهوت ...
خداوندا دانشي عطا فرما تا از كنار اين قلابها بگذرم كه شايد دگر فرصتي براي برگشتن به پاكي دريا نباشد .
تا بدانی که این حاصل دوست داشتن است .
باسپاس - ارسالی از دوست خوبم : م . ع
اسفندیار سپهری 10/3/1390
باسپاس - ارسالی از دوست خوبم : اسفندیار سپهری
قطره اشکی به یاد همه ی خاطره هایمان
غافل از اینکه یکی باید با آب یخ ظرف‌ها رو بشوره
درود بر شما دوست خوبم
