لـیـلـی

هـرکــه را دیـــدم

ازمـجـنــون و عشـقــش قصــــه گــفـتــــ

کــاش مـیـگـفـتند در ایـــن ره

چـه بـرلـیـلـی گـذشـتـــــ . . .

زیربار عشق

چقدر دلم می خواست یه شب منو تو تنها میشدیم

انقدر کوچیک بود دنیا که منو تو توش جا می شدیم

مجنون یه شب جراتشو میداد امانت دست تو

اون وقت ما تا اخر عمر راهی صحرا میشدیم

اگر ما اونجوری بودیم نیاز به قایقی نبود

اروم سوار موجایه بلند دریا میشدیم

همه میگن که اسمون خم شده زیربار عشق

اون چیزی نیست!

ما واسه هم خم میشدیم ....تا میشدیم